# Inwestowanie
Ilość fragmentów: 22, ilość wersetów: 35
35 PAN obdarzył mojego pana szczególnym błogosławieństwem. Dzięki temu stał się on potężny. PAN dał mu owce i bydło, srebro i złoto, niewolników i niewolnice, wielbłądy oraz osły. 36 Również Sara, żona mojego pana, urodziła mu syna, kiedy była już starszą kobietą, a mój pan przekazał synowi wszystko, co do niego należy.
34 Niech mu następnie zleci, by ustanowił niezwłocznie namiestników nad krajem. Niech każe odkładać piątą część plonów zebranych w ziemi egipskiej przez siedem lat obfitości. 35 Niech w tych nadchodzących dobrych latach nagromadzą wszelkiej żywności i naskładają ziarna pod zarząd faraona — żywności we wszystkich miastach — i niech ją tam przechowują. 36 Żywność ta będzie zapasem dla kraju na siedem lat głodu, które nastaną w ziemi egipskiej. Dzięki temu kraj nie zostanie zniszczony przez głód.
Nie ufajcie przemocy, Grabież to nie droga do bogactwa, A gdy się ono mnoży, nie wiążcie z nim swego serca!
Dobry człowiek przekazuje dziedzictwo wnukom, majątek grzesznika przypadnie sprawiedliwemu.
Każdy trud przynosi zysk, poprzestawanie na słowach — pewną biedę.
Dziedzictwo na początku szybko zdobyte, przy końcu nie spotka się z błogosławieństwem.
Zamysły pracowitego zapewniają dostatek; każdy, kto działa w pośpiechu, na pewno skończy w biedzie.
Zamysły pracowitego zapewniają dostatek; każdy, kto działa w pośpiechu, na pewno skończy w biedzie.
Pod dachem mędrca znajdziesz skarby i olejki, u nierozumnego nie — bo wszystko przejada.
Wykonaj swą pracę na zewnątrz i ukończ swe dzieło na polu, a potem buduj sobie dom.
23 Pilnie doglądaj stanu swoich owiec, skupiaj uwagę na stadach, 24 gdyż majątek nie trwa na wieki ani z pokolenia w pokolenie korona.
Człowiek godny zaufania to wiele błogosławieństw, lecz prący do wzbogacenia się nie ujdzie bez kary.
Skąpy śpieszy do bogactwa, a nie wie, że dotknie go ubóstwo.
24 Są cztery stworzenia na ziemi, małe, lecz mądrzejsze niż reszta: 25 mrówki, stworzonka niemocne, a jednak gromadzą chleb w lecie;
Wszystko ma swój czas. Na każdą sprawę pod niebem przychodzi kiedyś pora:
Rozdziel dział między siedmiu, a nawet między ośmiu, bo nie wiesz, jakie nieszczęście przydarzy się na ziemi
16 Następnie przytoczył im taką przypowieść: Pewnemu bogatemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. 17 Zaczął się więc zastanawiać: Co tu zrobić? Nie mam gdzie złożyć plonów! 18 W końcu postanowił tak: Zburzę stodoły, zbuduję sobie większe i tam zgromadzę całe moje zboże oraz moje dobra. 19 Potem powiem swojej duszy: Duszo, masz wiele dóbr złożonych na wiele lat; odpocznij, najedz się, napij i baw się dobrze. 20 Bóg jednak powiedział do niego: O, bezmyślny człowieku! Tej nocy zażądają twojej duszy — i czyje będzie to, co przygotowałeś? 21 Tak stanie się z każdym, kto gromadzi skarby dla siebie, a nie jest bogaty w Bogu.
bo tam, gdzie jest wasz skarb, będzie też wasze serce.
Oto po raz trzeci wybieram się do was. Nie, nie będę ciężarem. Nie szukam bowiem tego, co wasze, ale was samych. To nie dzieci powinny gromadzić środki dla rodziców, ale rodzice dla dzieci.
1 Powiem jeszcze, że dopóki dziedzic jest małym dzieckiem, to choć jest panem wszystkiego, nie różni się od niewolnika. 2 Na czas ustalony przez ojca pozostaje on pod kontrolą opiekunów i przełożonych.
A kto nie troszczy się o swoich, zwłaszcza o domowników, ten wyparł się wiary i jest gorszy od niewierzącego.
9 Ci bowiem, którzy chcą być bogaci, wystawiają się na pokusy i zasadzki, mogą paść ofiarą bezsensownych i szkodliwych pragnień, które pogrążają ludzi w zgubę i zatracenie. 10 Korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy. Niektórzy jej ulegli, odeszli od wiary i przysporzyli sobie wielu zgryzot. 11 Ty zaś, Boży człowieku, od tego wszystkiego uciekaj! Zabiegaj o sprawiedliwość, pobożność, wiarę i miłość, łagodność i cierpliwość.
← Dyscyplina Hojność →